Hoe denken de bureaus over de kwaliteit van stagiairs en eventopleidingen?
Het Genootschap voor Eventmanagers bestaat bij de gratie van haar leden, maar ook dankzij de prettige en duurzame samenwerking met Preferred Partners en Preferred Bureaus. Die maken het mogelijk om de leden zo goed mogelijk te bedienen en te inspireren. Ze staan nooit stil, komen met innovaties, delen hun visie en denken & werken mee om het eventvak naar een hoger niveau te tillen.
Op een zonnige dag kwamen we deze zomer samen met onze Preferred Bureaus voor een open gesprek over strategische eventmarketing, de parallellen tussen evenementen en andere vakgebieden, de kwaliteit van de nieuwe aanwas en meer. Natuurlijk delen we hun inzichten graag met jou. In dit tweede artikel zoomen we in op opleidingen en de nieuwe aanwas.
De tafelgenoten Claudia Vrijs van ATPI Corporate Events Pieter Schure van PINO communicatie | evenementen | congressen Pieter Bas Boertje van D&B Eventmarketing Diederik Verwiel van Verwiel – the creative agency Gespreksleider: Barbara van Baarsel namens Genootschap voor Eventmanagers
De locatie: De Ruwenberg In de groene omgeving van congrescentrum De Ruwenberg in Sint-Michielsgestel kwamen de tafelgenoten samen om te brainen en te delen. Zeer openhartig bespraken zij hun visie op de ontwikkelingen in het evenementenvak.
In een eerder gepubliceerde column van Pieter Schure vertelt hij over de kwaliteit van opleidingen en studenten. Bij PINO zijn door de jaren heen meer dan 40 stagiairs opgeleid en vrijwel altijd werkte dat heel goed. “Niet alleen voor onszelf, maar ook voor de student, de opleiding en onze opdrachtgevers. Maar sinds enige jaren, gaat het anders… En daar zijn wij niet blij mee. Collega-bureaus en de studenten trouwens ook niet. Wat is er aan de hand? Stagiairs zijn eigenlijk geen stagiair meer, maar verkapte onderzoekers in de dop. En ze zoeken helemaal geen stagebedrijf, maar een ‘laboratorium’ voor hun onderzoek. Ze solliciteren ’undercover‘ als stagiair.” Dit uiteraard in opdracht van de opleidingen die deze onderzoeks-eis stellen.
Wie werkt met stagiairs? Eerst even een rondje langs de bureaus om te polsen of zij met stagiairs werken. Bij D&B zijn er altijd drie actief en zij komen onder andere bij de HKU vandaan (‘eventopleiding met een meer creatief karakter’), maar ook van de NHTV, van hotelscholen of andere HBO opleidingen. Bij ATPI zijn er heel veel, meestal afkomstig van de Hogere Hotelschool. Volgens Claudia zitten afstudeeropdrachten een plaatsing wel eens in de weg: “We zeggen dat ook tegen studenten en opleidingen; er is gewoonweg niet altijd aanleiding voor een onderzoek. ATPI werkt in meerdere teams met stagiaires, waarbij we ze actief laten participeren in een project om zo echt in de huid van het event te kruipen.
Pieter Bas vertelt dat ze bij D&B studenten een project laten doen, een event onder begeleiding: “Feit is wel dat je mazzel moet hebben met een goede stagiair!” Claudia valt het ook op dat er veel verschillen zijn, vooral op het gebied van gastbeleving. “Het zit in onze aard het mensen naar hun zin te maken, dat krijg je ook mee van een opleiding. Helaas zie je steeds vaker dat niet alle docenten uit de praktijk komen en dat heeft effect op de gastbeleving bij leerlingen.”
Heeft de digitale benadering effect op sociale vaardigheden? In de laatste editie van magazine De Eventmanager spraken we met verschillende hogescholen over eventopleidingen. Gemene deler was de digitale benadering in het huidige onderwijs. Is dat vreemd in een vakgebied dat focust op ‘live’? Claudia: “Theorie kun je prima digitaal tot je nemen, maar sociale vaardigheden oefen je toch het best live. Het draait in ons vak per slot van rekening toch vooral om sociale vaardigheden. Je moet mensen durven en kunnen aanspreken, een zekere energie hebben. We merken dat de nieuwe generatie snel wil switchen, zoals ze dat ook digitaal gewend zijn. Het lijkt erop dat ze veel meer zeggen aan te kunnen dan daadwerkelijk het geval is.” Dat is de anderen ook opgevallen: “Mijn dochter is 22 en zegt dat ze over drie jaar directeur is!”
‘Niet te doen!’ In RAAK Online vertelden Lara en Josine van D&B Eventmarketing dat er nog steeds jonge sollicitanten zijn die zeggen dat ze organiseren het leukste vinden wat bestaat. Beide senior eventprofessionals gaven aan dat die ethos de basis moet zijn: “Maar kennelijk denken ze nog steeds dat ze hierin onderscheidend zijn.” Hoe denken mijn tafelgenoten over deze houding? Pieter Bas: “Een projectmanager moet kunnen onderhandelen, diplomatiek zijn. Strategisch kunnen denken...” Hij wordt onderbroken door Pieter: “Precies, en dat is eigenlijk niet te doen! Ik meen het; geen wonder dat de toppers overspannen zijn en dat we weinig echte parels in de aanwas tegenkomen.”
Leuk, die frisse ideeën Diederik vertelt dat hij daarom altijd eerst aan stagiairs en sollicitanten vraagt ‘waarom ga je in godsnaam dit vak in?’ “Ga maar na, het is altijd première en je krijgt nooit de kans om te zeggen ‘vandaag ging het niet zo goed, maar de volgende keer...’ Soms hoor ik in hun antwoord dat de perceptie van kandidaten niet spoort met de werkelijkheid. Daarom laat ik in een gesprek altijd een tijdslijn zien om aan te geven dat de daadwerkelijke uitvoer van het event slechts een heel klein onderdeel is van het hele traject.” Diederik gaat ver in het selectieproces en laat vervolgens – net als Pieter Bas – een stagiair projecten draaien. “Ik heb wel vertrouwen en ben minder negatief. Het is juist leuk om af en toe frisse ideeën te krijgen van de nieuwe generatie, die in ons geval vooral bij de NHTV vandaan komt.”
Theorie versus praktijk Terug naar het probleem van de ‘verplichte afstudeeronderzoeken’. Het lijkt erop dat klachten daarover inmiddels ook bij de opleidingen zijn aangekomen. Pieter: “Hogeschool Utrecht is een nieuwe opleiding gestart binnen communicatie: live. Daar gaan ze geen afstudeeronderzoeken doen. Mooi, want opleiden in theorie is heel anders dan in de praktijk! Tijdens het werkelijk draaien van een productie kun je pas zien of een stagiair echt gevoel en talent heeft voor het vak. Ziet hij wanneer iemand het toilet zoekt, zijn jas kwijt wil; dat het geluid moet worden aangepast, een decorstuk verkeerd staat? En kan hij strategisch meedenken aan tafel met de klant?” Pieter Bas voegt daaraan toe dat hij om die reden ook altijd kijkt of een student of sollicitant actief is (geweest) in een vereniging of een commissie van bijvoorbeeld een sportclub: “Dat zegt iets over de assertiviteit en gedrevenheid van een persoon.”
Waarmee de gespreksgenoten maar willen zeggen: een stage is eerst en vooral bedoeld om een student het vak te laten leren. En daar maken deze bureaus graag de weg voor vrij.
Door: Barbara van Baarsel