Als iemand nog twijfelde aan de functie van het INSPIRE-festival (maar zeg me dat het niet zo is) dan is dat met editie zes toch wel definitief van de baan. INSPIRE is de jaarlijkse energy-boost aan het eind van de zomer, vóór iedereen weer wordt opgeslokt door de hectiek van het nieuwe evenementenseizoen. Volgende week hebben we allemaal geen tijd meer voor ontspannen praten met branchegenoten, glas in de hand; of naar workshops gaan die ogenschijnlijk weinig tot niets met ons dagelijks werk van doen hebben.
Editie zes bood dat weer allemaal en méér. De deelnemers kennen inmiddels het concept en gedragen zich ernaar. Je weet dat er veel inspirerends voorbijkomt en dat je nog niet de helft ervan daadwerkelijk zult kunnen bekijken. Maar hé, is dat erg? Nee, want ondertussen loop je ongeveer de hele branche tegen het lijf; allemaal net zo ontspannen als jij. En vanaf de tweede ronde lopen alle workshops uit, of kom jij zelf overal te laat aan. Maar hé, is dat erg? Na-ah, want je bent tussendoor ook lekker even drankjes of een ijsje wezen halen, samen met die collega-eventmanager die je alweer een tijdje niet had gesproken.
En na drie uurtjes is het inhoudelijke programma alweer voorbij. En gaat er vrijwel niemand meteen naar huis, zoals je op andere evenementen wel ziet gebeuren. Op INSPIRE drommen we na afloop allemaal samen, in de grote groene tuin. Bezoekers, Preferred Partners die het allemaal mogelijk maakten, sprekers en begeleiders van workshops. Gesprekken meanderen, van ‘waar ben jij de hele middag geweest?’, naar ‘wat vond jij van die Arjan Erkel/Joost Rigter/Urgert & Van Deudekom’, naar ‘ik zit gewoon helemaal vol, joh, zóveel gezien en gehoord’, naar ‘eindelijk aan de drank’, naar …..
“Wat ons samenbrengt op INSPIRE,” zei Dirk Prijs bij de aftrap van deze editie, “is de liefde voor het vak.” En zo is het. INSPIRE speelt in op die liefde, omdat het een festival is dat met liefde wordt gemaakt en bezocht.
Daarom. INSPIRE.
Tekst: Carla van Elst Fotocredits: Ramón van Jaarsveld | Clickshots